uczniowie

Jesteśmy uczniami I klasy Liceum Uzupełniającego Zespołu Szkół im. Konstytucji 3 Maja w Iławie. Przez poprzednie dwa lub trzy lata – w zależności od zdobywanego przez nas zawodu – pracowaliśmy jako tania siła robocza w miejscowych zakładach pracy, dokształcając się w szkole, by dzięki temu zdobyć tytuł robotnika wykwalifikowanego i prawo do dalszej nauki w liceum uzupełniającym. We wrześniu podano nam listę lektur, wzbogaconą o kilka pozycji w stosunku do tej, jaka obowiązywała naszych starszych kolegów, którzy w dodatku mieli zagwarantowaną odgórnie amnestię maturalną. My jej mieć nie będziemy.

Jednak tok nauczania w publicznej szkole jest taki, że nie zdołaliśmy nauczyć się czytać z oszałamiającą prędkością. Przeciętnie jesteśmy w stanie przeczytać ze zrozumieniem 10 stronic tekstu na godzinę. Najlepsi z nas, którzy mieli więcej czasu w szkole zawodowej, czytają do 20 stron na godzinę. Po obliczeniu objętości tych pozycji, z nowej listy lektur i czasu, który został nam przeznaczony na zapoznanie się z nimi, stwierdziliśmy, że nie jesteśmy wstanie przeczytać i przerobić wszystkich lektur w terminie nam narzuconym, czyli w okresie dwóch lat nauki, bo na tyle przewidziano naukę w naszym liceum uzupełniającym.

W prasie dowiedzieliśmy się, iż 3-letnie liceum (w Gdyni) nie zdąży z opracowaniem lektur, bo zabraknie 6 tygodni, więc nam zabraknie roku i 6 tygodni. Dwa lata nauki w liceum uzupełniającym to założenie teoretyczne. Rok szkolny w klasie pierwszej to 10 miesięcy, ale już w klasie drugiej to tylko 8. Od tych 18 miesięcy musimy odliczyć również dni wolne (ferie świąteczne, przerwy międzysemestralne, rekolekcje, święta religijne oraz państwowe). Zatem do szkoły będziemy uczęszczać przez 16 miesięcy, ucząc się w niej po 5 dni w tygodniu i spędzając w niej średnio 7 godzin dziennie. Musimy również odrabiać prace domowe z około 6 przedmiotów każdego dnia, co zajmuje nam co najmniej godzinę. Razem daje to nam 8 godzin wytężonej, intelektualnej pracy. Droga do szkoły i z powrotem to następna godzina. Licząc obowiązkowy sen oraz 2 godziny na higienę, posiłki oraz szczątkowe życie rodzinne, pochłania nam to prawie 20 godzin każdego dnia. Teoretycznie na czytanie pozostaje nam 4 godziny (1280 godzin w ciągu 16 miesięcy).

Wielu z naszych rówieśników poza szkołą jeszcze pracuje, by utrzymać rodzinę lub siebie, zdobywać środki na artykuły szkolne, podręczniki lub dojazd do szkoły. Ale chcielibyśmy zwrócić uwagę także na inny problem, czyli nasz czas wolny. Jesteśmy ludźmi dorosłymi i chcielibyśmy, aby dzienny wymiar nauki ograniczył się do ośmiu godzin. Ważne jest również to, abyśmy mieli czas wolny od nauki, a podliczając strony lektur do przeczytania okazało się, że z powodu nauki języka ojczystego i poznawania literatury takowego czasu w ogóle mieć nie będziemy. Rzetelne przeczytanie wszystkich lektur zajmie nam około 382 dni – przy założeniu, że poświęcimy na to nasz rzekomo czas „wolny”, czyli owe cztery godziny na dobę... Mamy również inne przedmioty do których musimy się przygotować, są też korepetycje pomagające nam uzupełnić brakującą wiedzę i przygotować nas do zdania egzaminu maturalnego.

Zwracamy się z prośbą o ograniczenie ilości lektur do najważniejszych pozycji z uwzględnieniem realnych umiejętności uczniowskich i czasu, który mogą poświęcić uczniowie na spełnienie tego obowiązku. Obecna sytuacja bowiem łamie wszelkie normy konstytucyjnej ochrony w zakresie ilości godzin pracy. Z języka polskiego czyni przedmiot narodowych tortur, sadystycznie pozbawiających nas zdrowych oczu, snu i poczucia dobrze spełnionego obowiązku. Często zmusza nas do korzystania z prymitywnych bryków i łamania zasad moralnych z tym związanych. Uniemożliwia jakąkolwiek refleksję na temat przeczytanych dzieł literackich. Niszczy wszelkie przypuszczenia o tym, jakoby literatura piękna powstawała po to, aby te książki czytano dla przyjemności. Doprowadza do tego, że po zdanej maturze nikt nie będzie mógł przez dłuższy czas spoglądać na książki bez dreszczu zgrozy i obrzydzenia. Sytuacja ta czyni z języka polskiego przedmiot najbardziej czasochłonny spośród wszystkich pozostałych, a praca domowa w postaci lektury utworów (np. przeczytanie „Lalki” to 1200 stron) to zaledwie wstęp do dalszego postępowania (omawianie, testy, wypracowania, analizy).

Jesteśmy dorośli i mamy prawo żądać poprawienia błędów popełnionych przez innych dorosłych. Sytuacja z wykazem lektur do takich należy. Jako wyborcy prosimy o rzetelne przeanalizowanie naszego problemu i wyciągnięcie odpowiednich wniosków. Sprawa jest bardzo pilna. Do naszej matury zostało już tylko czternaście miesięcy nauki. Chcemy się dobrze przygotować. Pracujemy bardzo ciężko już od pierwszych dni nauki. Czytamy w tempie takim, do jakiego przygotowała nas polska szkoła. Prosimy o uwzględnienie tych faktów i opracowanie takiej listy lektur, abyśmy mieli szansę na jej realizację.