Katarzyna Echt: Psycholog radzi

Zresztą nie lubię tej elektryki i nie mam zamiaru grzebać w kablach. Drzewo to co innego. Jak robiliśmy z ojcem szopkę z desek, to była porządna robota. Jeszcze mi się udała szafka na narzędzia w tej szopce. Acha, ale o co mi chodzi? Nie, to mojej siostrze o coś chodzi” – pisze Jarek.

Mimo Twoich wątpliwości, bardzo dobrze Jarku, że jednak napisałeś, bo sprawa, którą poruszasz jest naprawdę ważna i dla Ciebie i dla każdego człowieka. Zadajesz w liście podstawowe pytanie: co będę robił w życiu?

Czy będziesz robił to, co przychodzi Ci łatwo, co sprawia Ci radość i daje satysfakcję, czy każdego dnia rano będziesz wstawał z myślą za jakie grzechy rozkładasz kable elektryczne i zakładasz gniazdka? Albo jeszcze gorzej – wcale nie będziesz pracował i żył z emerytury rodziców lub zasiłku dla bezrobotnych?

Kiedy rozpoczynałeś naukę przygotowującą Cię do zawodu elektryka, mogłeś jeszcze nie wiedzieć, co chcesz robić w życiu, ale teraz już wiesz! Najważniejsze, że wiesz! Tylko nieliczni mają to szczęście, że wiedzą, jaki chcą wykonywać zawód już w trakcie szkoły podstawowej, czy gimnazjum.

Zdecydowana większość młodzieży wybiera szkołę i przygotowanie zawodowe całkiem przypadkowo. Taki wybór na chybił-trafił jest jak gra na loterii, a trafia jeden na tysiąc. Wszyscy pozostali, do których Ty się zaliczasz, szukają dalej. A Ty znalazłeś!

Może dlatego Twoja siostra kazała Ci napisać do mnie, bo nie brałeś do serca tego, co ona Ci mówiła. Założę się, że namawiała Cię do skończenia szkoły i zrobienia uprawnień elektryka. No bo skoro już zainwestowałeś tyle czasu w elektryczność, to powinieneś coś z tego mieć, jakąś korzyść, a nie poczucie straconego czasu.

Jeśli nie uzyskasz uprawnień elektryka, to tak, jakbyś wrzucił w błoto 4 lata codziennego wstawania, pisania klasówek i słuchania lekcji. Nie szkoda Ci?

Nawet jeśli zostaniesz w przyszłości stolarzem, dekarzem czy artystą rzeźbiarzem (w drewnie) – czy kimś jeszcze innym, to zdobyty zawód elektryka na pewno Ci się przyda, choćby po to, żebyś skończył inną, tę wymarzoną szkołę. A poza tym w każdym domu są jakieś gniazdka do naprawy. I to jest Twój pierwszy krok. Następnie szukaj zawodu z drewnem w roli głównej i zacznij się go uczyć, może na początek np. jako pomocnik stolarza.

W każdym razie namawiam Cię do szukania pracy tam, gdzie ciągnie Twoje serce.

Sądzę, że z zawodem jest jak z narzeczoną: bierzesz ją, bo ją kochasz, ale jeśli ma duże pieniądze – to bardzo dobrze. Jeżeli jednak nie zdobędziesz pracy, która od razu da Ci satysfakcję, to zawsze możesz wykorzystać zdobyty zawód i zarabiać trochę więcej.

Może odkryjesz w sobie duże ambicje i zechcesz się zrealizować na studiach? Może w dużym mieście jako elektryk zarobisz na realizację Twoich ambicji i Twoich marzeń?

Skoro żyjemy po to, aby być szczęśliwymi, to życzę Ci Jarku wytrwałości w dążeniu do szczęścia.

Kiedy będziesz kończył edukację w zawodzie elektryka, to pomyśl o tym, że wprawdzie zawodu nie lubisz, ale dzięki niemu uczysz się... uczyć, wytrwałości i konsekwencji w dążeniu do celu. A takich umiejętności nie sposób przecenić. Na pewno Ci się przydadzą w całym dorosłym życiu.

Trzymam kciuki za Twoje powodzenie.