Na zachowanie i poczynania młodych wpływa przede wszystkim Internet.

W trakcie tzw. skrolowania filmików na FB czy Tik-toku do mózgu człowieka napływa tzw. pusta dopamina, czyli taka, która nie jest wykorzystywana - zgodnie ze swoim przeznaczeniem - na aktywność. Po takiej dawce źle wykorzystanego hormonu nie ma się już ochoty na nic twórczego, na przyswajanie wiedzy, na sport itp.

Narzekamy, że dzisiaj młodzi opuszczają szkołę z żenująco niską wiedzą, ale trzeba pamiętać, że to pokolenie smartfonowe, a mózg ludzki potrzebuje najmniej 60 minut, żeby wiadomości wyniesione z lekcji czy wykładu zanalizować, zapamiętać i rozmieścić w odpowiednich „szufladkach”.

Tymczasem co robią nasi milusińscy po wyjściu ze szkoły? – skrolują filmiki, bo są od tego uzależnieni. Potem się skarżą (to powszechne zjawisko), że kiedy czytają trzecie zdanie z tekstu, to już nie pamiętają o czym było pierwsze. Ponadto zubaża się język przekazu sprowadzony do kilku wyrazów komentarza w necie. No i mózg ludzki nastawiony jest ewolucyjnie na oszczędzanie energii (idzie po najniższej linii oporu). Potrzeba specjalnych zachęt, żeby go pobudzić do wysiłku, a współczesna populacja jest przebodźcowana, więc broni się instynktownie.

Co ciekawe, zjawisko to zaczyna dotykać coraz więcej osób, które okres młodzieńczy mają daleko za sobą.

Odnośnie wpisu numer: 46538

Pragnę odnieść się do przedstawionej sytuacji w Szkole Podstawowej w Suszu, która wzbudziła wiele emocji i kontrowersji. Uważam, że ocena zarówno dyrektora, jak i nauczyciela jest niesprawiedliwa i jednostronna, nie uwzględniając istotnych aspektów pracy w szkole, jak i trudności, z jakimi na co dzień mierzą się pracownicy oświaty.

Każda decyzja dyrektora szkoły podejmowana jest w ramach określonych procedur i uwarunkowań, takich jak dostępność kadry oraz zasady obowiązujące w placówkach oświatowych. W sytuacji, gdy nauczyciel zgłasza chęć poszerzenia swoich kompetencji i podjęcia się nowych obowiązków, dyrektor ma prawo uwzględnić taką prośbę, szczególnie jeśli wiąże się to z zaangażowaniem pracownika w życie szkoły. Taka decyzja jest wyrazem zaufania do nauczyciela oraz szansą na jego rozwój zawodowy.

Nauczyciel, który podjął się prowadzenia klasy, to osoba z dużym potencjałem artystycznym i wrażliwością, co jest niezwykle cennym wkładem w rozwój dzieci. Warto zauważyć, że w pierwszych miesiącach pracy w nowej roli mogą pojawić się trudności – szczególnie w przypadku, gdy spotyka się krytykę lub brak wsparcia. Każdy nauczyciel potrzebuje czasu, aby odnaleźć się w nowych obowiązkach, a w takich momentach kluczowe jest wsparcie rodziców i współpraca na rzecz dzieci.

Szkoła to społeczność, która powinna opierać się na dialogu, wzajemnym zrozumieniu i wsparciu. Rodzice mają prawo zgłaszać swoje uwagi, jednak forma, w jakiej wyrażana jest krytyka, może wpływać na atmosferę pracy i samopoczucie nauczycieli. Zamiast eskalować konflikty, warto poszukać konstruktywnych rozwiązań, które przyniosą korzyść dzieciom.

Dyrektor szkoły odpowiada za zarządzanie placówką w ramach dostępnych zasobów i przepisów prawa. Obwinianie go za wszelkie trudności, w tym także związane z absencją pracowników, jest uproszczeniem problemu. Warto pamiętać, że szkoły borykają się z wieloma wyzwaniami organizacyjnymi, a zarządzanie różnorodną kadrą oraz potrzebami uczniów i rodziców wymaga ogromnego wysiłku.

Największym priorytetem wszystkich stron powinna być współpraca na rzecz uczniów. Zamiast szukać winnych, lepszym rozwiązaniem byłoby stworzenie przestrzeni do dialogu – zarówno między rodzicami a nauczycielem, jak i między rodzicami a dyrekcją. Wspólne działanie może przynieść lepsze rezultaty niż krytyka, która jedynie pogłębia podziały.

W obronie dyrektora i nauczyciela pragnę podkreślić, że każdy z nich zasługuje na szacunek, wsparcie i możliwość wyciągnięcia wniosków z trudnych sytuacji. Rozwijajmy kulturę współpracy, a nie wzajemnych oskarżeń – bo to właśnie dzięki niej nasze dzieci mogą mieć najlepsze warunki do nauki i rozwoju.

Odnośnie wpisu numer: 46534

Szymon Hołownia:
– Dopełniłem formalności, żeby dostać się na tę uczelnię, ale nie podjąłem studiów na Collegium Humanum. Sprawa jest czysta.

No nie jest czysta sprawa, bo na tym polega ten przekręt, że uczelnia Collegium Humanum wystawiała dyplomy bez studiowania. Hołownia taki właśnie dyplom otrzymał, a przynajmniej taki dyplom został wystawiony. „Student” Hołownia widniał w systemie międzyuczelnianym Sokrates. Konto było aktywne, a dane o „postępach w nauce” na bieżąco aktualizowane.

Odnośnie wpisu numer: 46491

A może raczej to są problemy w zarządzaniu szkołą podstawową w Suszu? Kto odpowiada za chaos?

Szkoła powinna być miejscem, w którym uczniowie mają zapewnione nie tylko bezpieczeństwo, ale także warunki do wszechstronnego rozwoju. Niestety, w tym przypadku decyzje podejmowane na szczeblu zarządczym mogą powodować chaos, niezadowolenie wśród rodziców, a przede wszystkim negatywnie wpływać na edukację i rozwój dzieci oraz atmosferę w miejscu pracy. Przykładem takiego problemu jest sytuacja, w której dyrektor szkoły mianuje na wychowawcę klasy osobę niezdolną do sprostania wymaganiom tej funkcji.

Artystyczna dusza kontra rzeczywistość szkolna. W opisywanej sytuacji nauczycielka, która objęła wychowawstwo, jest określana jako osoba muzycznie utalentowana i posiadająca artystyczną wrażliwość. Choć takie cechy mogą wzbogacać szkolne życie kulturalne, to jednak same w sobie nie wystarczają, by pełnić funkcję wychowawcy klasy. Jak wynika z relacji rodziców, nauczycielka ta ma problemy z dyscypliną, co rodzi pytania o jej kompetencje i zdolność do prowadzenia uczniów w sposób systematyczny i zorganizowany. Ja, rodzic obawiam się, że dzieci nie otrzymają właściwego wsparcia dydaktycznego i wychowawczego, a sytuacja ta wpłynie negatywnie na ich rozwój i wyniki edukacyjne.

Pojawia się pytanie, kto jest odpowiedzialny za zaistniałą sytuację? Czy
nauczycielka, która otrzymała taki zakres obowiązków i nie mogła odmówić, czy też dyrektor niemający umiejętności zarządzania placówką?

Czy to jest brak planowania czy brak odpowiedzialności? Wina za zaistniałą sytuację spada w dużej mierze na panią dyrektor, której zadaniem jest zarządzanie szkołą i podejmowanie decyzji opartych na dobru dzieci oraz jakości pracy nauczycieli. Jeśli dyrekcja wiedziała, że dana osoba ma tendencję do częstych zwolnień lekarskich, a jej sposób pracy nie wpisuje się w standardy odpowiedzialności, decyzja o powierzeniu jej roli wychowawcy klasy jest co najmniej nieodpowiedzialna.

Dodatkowo pojawiają się zarzuty, że dyrektor szkoły ma trudności z organizacją pracy nauczycieli, co prowadzi do sytuacji, w których konieczne jest angażowanie zewnętrznych osób do ułożenia planu pracy. To rodzi pytania o kompetencje zarządcze i zdolność do skutecznego rozwiązywania problemów kadrowych i organizacyjnych.

Największymi poszkodowanymi w tej sytuacji są dzieci. Wychowawca klasy pełni kluczową rolę w ich codziennym życiu szkolnym — to osoba, która powinna być dla nich wsparciem, przewodnikiem i mentorem. Jeśli wychowawca nie spełnia tych oczekiwań, uczniowie mogą czuć się zagubieni, a ich edukacja może być zagrożona. Rodzice mają pełne prawo domagać się odpowiedzialnych decyzji od osób zarządzających szkołą, ponieważ chodzi tutaj o przyszłość ich dzieci.

Chaos organizacyjny, brak odpowiedzialności i nieprzemyślane decyzje kadrowe mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie SP Suszu. W opisanej sytuacji wina leży głównie po stronie dyrekcji, która powinna dążyć do zapewnienia jak najlepszych warunków pracy nauczycieli . Niezbędne jest wprowadzenie zmian w sposobie zarządzania, aby podobne problemy nie powtarzały się w przyszłości. Rodzice, nauczyciele i dyrekcja muszą współpracować, mając na uwadze jeden wspólny cel — dobro dzieci. A z Panią dyrektor współpraca nie jest możliwa.

Nasuwa się jeszcze pytanie co na to organ prowadzący, czyli gmina. Panie burmistrzu, czy Pan wie co się dzieje w podległej Panu placówce?

Parlament Europejski zatwierdził 112 mln Euro dla Niemiec i 4 mln Euro dla Włoch jako pomoc w związku z powodzią.

Dlaczego Polska nie otrzymała ani centa wsparcia?
POLSKI RZĄD NIE ZŁOŻYŁ WNIOSKU!

Ponad 2 miesiące jak jeden dzień!
Kurtyna!

Czy tzw. poprawność polityczna to kolejny totalitaryzm?
Poprawność polityczna (ang. political correctness) jest zjawiskiem, które wywołuje zarówno entuzjazm, jak i krytykę. Jej celem jest promowanie języka oraz postaw, które wykluczają dyskryminację czy obrażanie grup marginalizowanych. Jednak w ostatnich latach coraz częściej pojawiają się głosy, że poprawność polityczna zaczyna przypominać formę nowoczesnego totalitaryzmu – narzucania jednolitego sposobu myślenia i karania za odstępstwa od norm.
Z jednej strony, poprawność polityczna dąży do równości i szacunku w społeczeństwie. Dzięki niej wiele osób, które wcześniej były ofiarami dyskryminacji, zyskało głos i poczucie bezpieczeństwa w przestrzeni publicznej. Zastąpienie obraźliwych określeń neutralnym językiem czy eliminacja mowy nienawiści to wartościowe osiągnięcia. Trudno zaprzeczyć, że takie podejście przyczynia się do budowy bardziej sprawiedliwego społeczeństwa.
Z drugiej strony, krytycy widzą w poprawności politycznej mechanizm ograniczania wolności słowa. Wskazują, że obawa przed oskarżeniami o "obrażanie" może prowadzić do autocenzury i stagnacji w debacie publicznej. Co więcej, w ekstremalnych przypadkach poprawność polityczna bywa stosowana jako narzędzie nacisku, gdzie krytyka czy nawet nieświadome faux pas są traktowane jak poważne przewinienia. Takie podejście bywa porównywane do totalitarnych systemów, w których również wymuszano określone poglądy, a tych, którzy się z nimi nie zgadzali, marginalizowano.
Moim zdaniem, poprawność polityczna, choć bywa nadużywana, nie ma takiej siły – jej podstawowym narzędziem jest debata, nie przemoc czy przymus. Gdy dochodzi do nadużyć, wynika to raczej z nadgorliwości niektórych grup niż z systemowej opresji.
Wnioskując, poprawność polityczna nie jest totalitaryzmem, choć w skrajnych formach może przyjmować cechy, które ograniczają swobodę wypowiedzi. Kluczowe jest znalezienie balansu między szacunkiem dla innych a ochroną wolności słowa. Bez tego równowagi istnieje ryzyko, że zjawisko, które miało przynosić dobro, stanie się źródłem konfliktów i napięć społecznych.

Odnośnie wpisu numer: 46530

Czy tekst niżej dotyczy również iławskich studentów z najwyższych półek, dziś pełniących najwyższe funkcje w samorządowym Ratuszu?

„O Szymonie Hołowni jako studencie Collegium Humanum mówią wszyscy byli pracownicy tej prywatnej uczelni.
– Widzieli jego nazwisko na liście studentów, widzieli jego podpis pod immatrykulacją, czyli przyrzeczeniem studenckim. Słyszeli też, jak słynnym studentem, wtedy byłym kandydatem na prezydenta i liderem powstającego ruchu Polska 2050, chwalił się ówczesny rektor Collegium Humanum, który otrzymał już blisko 100 zarzutów, w tym m.in. fałszowania dyplomów na masową skalę i kierowania zorganizowaną grupą przestępczą. Paweł Cz. lubił powtarzać: mam Hołownię na liście”.

[Źródło: „Newsweek”]

Znowu?
Czy ty rozumiesz co się do ciebie mówi?
Czemu znowu wpisujesz numer odnośnika do wpisu, który nie istnieje?

Utracony przyjaciel - pies, który odszedł - Requiem.

Pies od wieków towarzyszy człowiekowi jako wierny przyjaciel, strażnik i towarzysz codzienności. To zwierzę, które daje bezwarunkową miłość i radość, a jego obecność w domu wypełnia pustkę. Gdy jednak pies zostaje utracony – czy to przez przypadek, chorobę czy inny dramatyczny splot wydarzeń – ból i tęsknota stają się niezwykle dotkliwe.

Utrata psa to nie tylko strata zwierzęcia, ale przede wszystkim przyjaciela i członka rodziny. Codzienne rytuały – spacery, zabawy, wspólne chwile spokoju – nagle znikają, pozostawiając ciszę, która wydaje się obezwładniająca. Pustka w sercu przypomina, jak głęboko pies potrafi związać się z człowiekiem i jak mocno człowiek jest od niego emocjonalnie zależny.

Historia utraconego psa to również przypomnienie o ulotności relacji i odpowiedzialności, jaką ponosimy wobec istot, które od nas zależą. Często w takich chwilach nachodzą nas pytania: czy zrobiliśmy wszystko, aby go chronić? Czy okazywaliśmy mu wystarczająco dużo miłości? Te refleksje pokazują, jak ważna jest troska o zwierzęta i jak wielką wartość mają wspólnie spędzone chwile.

Jednocześnie utrata psa niesie lekcję o radzeniu sobie z żalem i tęsknotą. Choć smutek po odejściu czworonożnego przyjaciela może być trudny do przezwyciężenia, wspomnienia szczęśliwych chwil z nim pozostają z nami na zawsze. Przypominają, że miłość i przywiązanie, które daliśmy psu, nie znikają wraz z jego odejściem, ale trwają w nas jako część naszej własnej historii.

Utracony pies to rozdział pełen bólu, ale i wdzięczności. To świadectwo piękna więzi między człowiekiem a zwierzęciem, która – choć krucha i przemijająca – pozostaje jednym z najczystszych przejawów miłości.

Zauwazylem, że jest problem z uczciwoscia stacji benzynowych [...] w Kisielicach.
Tankujac samochod do pelna 86 l paliwa zauwazylem, że przeciez mam zbiornik fabryczny 83 l i jeszcze rezerwe.
Placac za paliwo zapytalem w sklepie o to i nie otrzymalem odpowiedzi tylko tyle, ze nic o tym nie wiedzą. Ale problem jest, bo tankujac 10 l trace prawie litr, a to dosc duzo biorac pod uwage, ze zbiornik mam 83 l.
Ludzie tankuja najczescie za 100 zl, wiec jest to niezauwazalne, ale tankujac auto do pelna widac te 7 litrow ekstra po 6 zl co daje 42 zl.

Ja to tak tu zostawie...

Odnośnie wpisu numer: 46509

Przecież CPK dałby nam dominującą pozycję w Europie Środkowej i podstawy do szybkiego rozwoju wielu gałęzi gospodarki.
Alternatywą jest dominacja Niemiec.
Kogo więc reprezentuje partia Tuska?

Odnośnie wpisu numer: 46525

„Uśmiechnięci Pomyleńcy” z niemieckiej Partii Obietnic właśnie skasowali kolejny program dotacji pod nazwą „Czyste Powietrze” na wymianę starych pieców (10 miliardów złotych).
Teraz, żeby spełnić narzucone odgórnie i wyśróbowane unijne normy "zanieczyszczeń", sam musisz sobie sfinansować likwidację kopciucha.
Jest wesoło?

Pompy ciepła, niemiecki wymysł ubrany w brukselskie przepisy, miały być zbawieniem, a dla wielu okazały się finansową pułapką.
Użytkownicy pomstują na bardzo drogi serwis, którego roczne koszty potrafią sięgać nawet kilku tysięcy złotych. Same rachunki mogą być kilkukrotnie wyższe.

Wyznaczenie Trzaskowskiego przez Tuska nie jest niespodzianką. Niespodzianką jest jedynie skala dezaprobaty w ich środowisku dla chobielińskiego sołtysa. Wynik Sikorskiego jest druzgocącą katastrofą, która w normalnych warunkach skutkowałaby pozbawieniem go stanowiska rządowego. Tego bufona nie trawią nawet jego poplecznicy.

Start Karola Nawrockiego jest bardzo obiecujący. Jego otwierające kampanię wystąpienie w Krakowie ujawniło olbrzymi potencjał jaki w posiada. To już wkrótce przyniesie owoce. Dlaczego? Nawrocki trafnie uchwycił kilka elementów definiujących jego kampanię w podobnym kierunku do kampanii Trumpa.

Po pierwsze. Zdefiniował się jako ten, który chce dążyć do zakończenia wojny polsko-polskiej. Trzaskowski zaś dąży do jej eskalacji, bowiem zadeklarował jednoznacznie, że chce "skończyć z PiSem". Jawi się nam zatem wybór pomiędzy kandydatem dążącym do zgody narodowej a człowiekiem, który chce - jak jego poplecznicy - biegać z maczetą i dożynać watahę.

Po drugie. Nawrocki pokazał, że jest kandydatem większości Polaków. Trzaskowski to produkt warszawskiej "elity"; człowiek, który jest ekspozyturą myślenia ludzi z wielkich miast, którym wydaje się, że są "esencją nowej Polski". To jakieś 15% pyszałków, uznających się nie tyle za Polaków, ile za wyobcowanych Europejczyków. To nuworysze, którym się wydaje, że są nową, europejską arystokracją z misją unowocześnienia "polskiego zaścianka". Nawrocki jest kandydatem zdecydowanej większości zwykłych Polaków, którzy pragną silnej Polski, dumnych ze swoich korzeni i tradycji.

Po trzecie. Nawrocki już w pierwszym swoim wystąpieniu politycznym pokazał, że dobrze rozpoznaje troski zwykłych Polaków. Od razu widać, że nie jest to Trzaskowski, który potrafi jednego dnia wygłaszać całkowicie sprzeczne i wzajemnie wykluczające się deklaracje. Trzaskowski, który kłamał już niemal w każdej sprawie, co do której zajmował stanowisko. Na tym tle Nawrocki jest kandydatem, któremu nic takiego nie można zarzucić.

Utrzymanie tych głównych wektorów w kampanii Nawrockiego będzie kluczowe. Jeśli nie zostanie wmanewrowany w niepotrzebny radykalizm i nie wejdzie w okładanie się na bejsbole z Trzaskowskim (tak jak niegdyś w Warszawie uległ Patryk Jaki), to wtedy uruchomi kulę śniegowej na wzór tej sprzed 10 lat.

Sukcesy PO oraz PSL-u w Nowym Mieście Lubawskim.
Tory zwinięte.
Położnictwo zlikwidowane.
Rolnictwo eksterminowane.
Głos społeczny niedopuszczony.
Zdanowski na prezydenta.

Balans między altruizmem a odpowiedzialnością wobec bliskich.

W świecie pełnym wyzwań, gdzie potrzeba pomocy zdaje się być wszechobecna, łatwo zapomnieć, że nasza siła w niesieniu dobra zależy od zdrowych fundamentów, na których stoimy. Słowa: „Zbawiaj świat, ale nie kosztem swojej ojczyzny; pomagaj ludziom, ale nie kosztem swojej rodziny” przypominają, że altruizm nie powinien prowadzić do zaniedbania najważniejszych zobowiązań.

Zarówno ojczyzna, jak i rodzina symbolizują podstawy naszej tożsamości. Ojczyzna to nasza wspólnota, kultura i korzenie, które kształtują nasze wartości i spojrzenie na świat. Rodzina zaś to nasza najbliższa ostoja, źródło miłości i wsparcia, bez którego trudno budować jakiekolwiek większe dzieło. Jeśli w poświęceniu dla dobra innych zaniedbamy te dwie fundamentalne sfery, nasza misja niesienia pomocy może stać się pozbawiona sensu – staniemy się jak drzewo bez korzeni, które łatwo powali najmniejszy wiatr. Nie oznacza to, że powinniśmy ograniczać naszą pomoc tylko do najbliższego otoczenia. Wręcz przeciwnie – pomoc bliźnim poza granicami rodziny czy kraju jest częścią budowania lepszego świata. Jednak klucz tkwi w równowadze. W samolotowych instrukcjach bezpieczeństwa zawsze słyszymy: „Najpierw załóż maskę tlenową sobie, a dopiero potem pomóż innym”. To zdanie doskonale obrazuje, że troska o siebie, swoją rodzinę i ojczyznę nie jest egoizmem – jest podstawą skutecznego altruizmu.

Pomagając innym, powinniśmy działać w sposób odpowiedzialny, uwzględniając nasze możliwości i ograniczenia. Ślepe poświęcenie wszystkiego dla innych może prowadzić do wypalenia, a nawet wyrządzić krzywdę tym, którzy są od nas zależni. Jak możemy ocalić świat, jeśli nasze działania osłabią tych, którzy są fundamentem naszej siły?

Odnośnie wpisu numer: 46517

[...] A ja pytam. Czy tylko zadowolenie było za czasów poprzednich burmistrzów? Też nie było. Były głosy takie i takie. I tak jest zawsze.

A teraz druga sprawa.
Mówisz, że nic nie robią. kolego. Zatem, co to znaczy "robią, nie robią"? Proszę o ponowne i określenie o czym myślisz mówiąc, że "nic nie robią". Jeśli bowiem bierze się kolega za łopatę czy miotłę, to widać co zostało wykonane na Twoim podwórku?
Ja myślę, że w Iławie też widać, trzeba tylko założyć odpowiednie okulary.

Podwyżka abonamentu miesiąc po zawarciu umowy?
Operator kablowy Vectra [dawne Multimedia] jednostronnie zwiększał klientom opłaty abonenckie, powołując się m.in. na wskaźnik poziomu inflacji. Klauzule, w oparciu o które Vectra dokonywała zmian wysokości opłat, były niedozwolone. UOKiK nałożył na operatora karę finansową w wysokości ponad 67 mln zł.

Czytam to forum, widzę niezadowolenie mieszkańców Iławy z rządów burmistrza Dawida Kopaczewskiego. To niezadowolenie trwa od chwili kiedy został burmistrzem.
Do rzeczy, burmistrz to jedna strona medalu. Druga strona tego samego medalu to rada miejska. Siedzą na tyłkach, nic nie robią, biorą dietę, dla lanserki czasem coś na sesji się odezwą. Śmiech mnie ogarnia kiedy widzę bicie piany na sesjach rady. Gamonie - bo inaczej nazwać ich nie można - wiedzą, że roboczo dyskutuje się na komisjach. Ale… na komisjach mediów nie ma, to trzeba bić pianę na sesji. Zastanawia mnie czy nie warto w Iławie pójść w referendum? Burmistrz to jedno, a rada to drugie. Odwołać ich, wybrać nowych.
I na zupełny koniec, powiedzcie mi, za co diety biorą tacy radni jak np. Rulkiewicz, Rozborski czy też Bendelewska?

Odnośnie wpisu numer: 46480

Nauczyciele sami mają ze sobą problem?! Szeroko powiedziane i wielce krzywdzące.
Należy udać się do tego sfrustrowanego nauczyciela i wyjaśnić sprawę, a nie szargać opinię wszystkich. Jest tutaj też dużo nauczycieli z pasją i oddanych swojej misji.
Szkoda, że przepisy rodo i inne ustawy ograniczają działania w stronę rozliczenia NIEKTÓRYCH rodziców z braku wychowania u ich dzieci. Wystarczyłoby nagrać i pokazać - i po temacie.

W sejmie odbyło się pierwsze czytanie obywatelskiego projektu z zebranymi 200 tysiącami podpisów pod nazwą „Tak dla CPK”, który zobowiązałby rząd do poprzedniego, intensywnego harmonogramu budowy do 2030 roku.
Ponadto przywróconoby poprzedni koncept projektu kolejowego ze „szprychami” po całym kraju.
KO wnioskowała o odrzucenie projektu w pierwszym czytaniu.

Odnośnie wpisu numer: 46497

BLACK WEEK w sklepie [...] na ulicy [...] w Iławie - nie dość, że kolejna drożyzna, to jeszcze podróbka wysokiej klasy.

Czemu znowu, no po jakiego grzyba wpisujesz odnośnik do wpisu, który nie ma nic a nic wspólnego z poruszanym przez Ciebie tematem?
Potem znowu będziesz zgłaszał pretensje, że dyżurny edytuje i poprawia twój wpis?

Odnośnie wpisu numer: 46478

Samochód dostawczy firmy kurierskiej GLS znowu brawurowo jedzie pod prąd na ulicy Brzozowej!
Środa 20.11.2024 r. godz 11:53.
Iława, ul. Brzozowa (obok parkingu kościoła Świadków Jechowy).

Dwa dni po fakcie?
Kiedy wreszcie sami weźmiecie się z wzywanie policji oraz dokumentowane zajścia? Czy czekacie aż ktoś zrobi to za was?

Po tym jak FAKRO, polski producent okien i drzwi, nie doczekał się wydania pozwolenia na budowę fabryki w Polsce, kupił fabrykę w USA i przenosi tam produkcję.

FAKRO ma zakład na Ukrainie, ale został uszkodzony po rosyjskim ataku rakietowym.

Prezes firmy Ryszard Florek wskazał, że koszty logistyczne w USA są porównywalne do Polski, ale produkcja może być ostatecznie tańsza dzięki niższym kosztom transportu.

NIEMCY
W całym kraju dowództwa regionalne szykują spotkania dla firm, by przygotować je na wojnę na wschodniej flance NATO – zakładając, że Niemcy stałyby się węzłem transportowym dla setek tysięcy żołnierzy, sprzętu i zapasów. Zatwierdzono 1000-stronicowy „Niemiecki Plan Operacyjny". W tym jest lista strategicznych budowli i obiektów wymagających ochrony. Firmy transportowe są zachęcane do szkolenia pracowników na zastąpienie kierowców ciężarówek na wypadek wojny, bo 70% jest ze wschodu i mogą pójść na front. Wszystkie firmy mają być gotowe na samodzielne działanie bez prądu. Ćwiczone są struktury cywilne i armii – w tym obrona portów przed rozpoznaniem i sabotażem, a drugi etap ma dotyczyć logistyki i transportu. Według niemieckiego wywiadu, Rosja za 5 lat będzie napierać na zachód – juz dziś produkuje aż 25 czołgów na miesiąc, gdy Niemcy 3 rocznie, czyli 100 razy mniej.

FINLANDIA, NORWEGIA, SZWECJA
Przygotowania obywateli na wypadek wojny z Rosją. Rozdawane są obszerne broszury informacyjne i uruchomiłono poradnik internetowy na czas wojny i kryzysu. Broszury liczą ok. 30 stron i uczą o schronach, kursach pierwszej pomocy itp. Na przykład fińska instrukcja zaleca zebranie 3-dniowych zapasów żywności, wody, gotówki i posiadanie radia na baterię, a także organizację transportu i kwatery w razie ewakuacji z miejsc skupisk ludzkich na głęboką prowincję.

POLSKA
Podlegające rządowi RCB wydało poradnik pod tytułem „Bądź gotowy – poradnik na czas kryzysu i wojny" – wyjaśnia m.in. skład plecaka ewakuacyjnego. Eksperci alarmują, że mamy koniec listopada, a rząd i MON wydały na obronność zaledwie 56 procent z budżetu państwa.

Człowiek łaknie oszustw, chce być oszukiwany, bo prawda boli. To, wydaje się głęboko zakorzenione w ludzkiej psychologii. Często woli żyć w iluzji, ponieważ prawda bywa trudna do zaakceptowania lub bolesna. Psychologiczne mechanizmy, takie jak wyparcie, projekcja czy racjonalizacja, wspierają nas w unikaniu niewygodnej rzeczywistości.

Równocześnie fascynujące jest to, jak bardzo pociąga nas fikcja, mit czy magia, które odrywają od szarej codzienności i pozwalają zanurzyć się w bardziej atrakcyjnym obrazie świata. Ludzie często wybierają piękną iluzję nad surową prawdę, ponieważ:

* Oszustwo daje komfort – na przykład, łatwiej uwierzyć w uproszczone odpowiedzi na skomplikowane pytania, niż zmierzyć się z niepewnością.
Nadzieja w kłamstwie – fałszywa obietnica często daje złudzenie lepszego jutra.
* Społeczna aprobata – czasem podążamy za kłamstwami lub półprawdami, by nie zostać wykluczonym z grupy. [...]

Odnośnie wpisu numer: 46480

Zdziczeniu seksualnemu w szkolnictwie – stop!

Na sprawy ludzkie, jak rozrodczość, miłość przez seks – powinny mieć swój umiar oraz tolerancję. W podstawówce dla czwartoklasistów nauka o „zachowaniach auto-seksualnych”, a dla nieco starszych wykłady na temat aborcji, rozwodów, homoseksualizmu, transseksualizmu i kwestii związanych z LGBT – to nie ten czas.

Program przedmiotu, jakiego doczekamy się w edukacji zdrowotnej, a który „ministra” Barbara Nowacka chce przemocą wprowadzić w polskich szkołach od września 2025 r nazwijmy barbarzyństwem w kulturze. Trwają już konsultacje w tej sprawie, a organizacje biorące w nich udział alarmują, że „postawa ministerstwa zasługuje na najwyższe potępienie”.

W związku z tym środowiska nauczycielskie, stowarzyszenia rodziców i kilkadziesiąt innych organizacji zdecydowało się zorganizować w stolecznej Warszawie dużą manifestację pod hasłem:
„Tak – dla edukacji! Nie – dla deprawacji!”

Rodzice często pytają góry (np. burmistrza lub wójta), czy panuje nad nauczycielami. Od panowania nad nauczycielami, to był i powinien być zawsze dyrektor szkoły; natomiast nad dziećmi owszem nauczycie, lecz – jak to się mówi – ci z jajami, konkretni i zdecydowani. Młodzież zawsze takich poważa, ale z poczuciem respektu, co w szkole być powinno.

Odnośnie wpisu numer: 46480

No tak, w Szkole Podstawowej w Suszu jest tak słaba jakość kształcenia, że niektórzy nauczyciele nie wytrzymali ciśnienia i lądują w [...], wyładowując na biednej młodzieży swoją frustrację.

Odnośnie wpisu numer: 46471

Poprzedni burmistrz [Krzysztof Pietrzykowski] był zajęty układaniem kostki pod swoim nowym domem i nie miał bidak czasu na ogarnięcie spraw miasta i gminy.

Z uwagi na często pojawiające się na forum wpisy ziejące nienawiścią i jadem pragnę zaapelować do osób piszących, aby nie robić z forum ścieku pełnego pomówień i półprawd.

Widać, że osoby piszące są często frustratami i na forum dają upust swoim złym emocjom. Bardzo często na swój celownik biorą burmistrzów, wójtów, dyrektorów i kierowników samorządowych.

Można oczywiście krytykować decyzje czy zachowania poszczególnych włodarzy, ale róbmy to w sposób merytoryczny, a nie ad personam.

Wiem, że moderatorzy Kuriera robią co mogą i starają się nie dopuszczać do zbyt drastycznych wpisów, ale nie zawsze się to udaje.

Pozdrawiam forumowiczów i proszę, szanujmy siebie nawzajem, a także naszych adwersarzy.

Rząd podał szczegóły w sprawie mrożenia cen energii na 9 miesięcy w przyszłym 2025 roku.

Mrożenie cen będzie obowiązywać tylko gospodarstwa domowe!

Natomiast firmy, nawet najmniejsze 1-osobowe działalności gospodracze, już nie będą objęte przedłużeniem tarczy energetycznej!

Cena maksymalna dla gospodarstw domowych wyniesie 500 zł/MWh, a najubożsi ponownie dostaną bon energetyczny.

Odnośnie wpisu numer: 46483

Niestety, ale był okres, kiedy ciemność bez pokazania się światła słonecznego trwała tak około od początku listopada do początku marca.
Taki brak światła słonecznego powoduje choroby psychiczne u niektórych ludzi. Szczególnie u tych którzy nie mają ruchu, czy braku zajęć.

Ciemne chmury drugi miesiąc z rzędu niemal nie przepuszczają słońca i panele fotowoltaiczne nie produkują prądu. Właściciele zwłaszcza domów jednorodzinnych są wkurzeni.
Wiatraki też słabo, bo żadko pracują. Słabo wieje.
Ciągle jest szaro i buro, więc importujemy prąd z… Ukrainy.

Odnośnie wpisu numer: 46471

Widzę, że nikt nie martwi się o dobro naszych dzieci w SP.
Nauczyciele chyba sami mają ze sobą problem i najlepiej zwalić na dzieci.
Co się dzieje w szkole? Wszystko, co nie powinno się dziać. Niski poziom nauczania. Nauczyciele, którzy nie ogarniają dyscypliny a pani dyrektor nie reaguje. Brak bezpieczeństwa i ignorowanie rodziców. Pani Dyrektor zwyczajnie ucieka przed rodzicami i nie rozwiązuje żadnych problemów.

Odnośnie wpisu numer: 46377

Pod prąd! Łamanie przepisów i zagrożenie!
Tak, to PRAWDA, to nie jest jednorazowy przypadek!

Dzisiaj (poniedziałek) na ulicy Brzozowej samochod firmy kurierskiej GLS znowu jechał pod prąd na czołowkę. To nie pierwszy raz! Wjechał od strony Żabki, widział zakaz, ciagle tu jeżdzi pod prad. A godzina to było około 12:27 - 12:30.
I jeszcze nas widział na drodze, i dalej jechał, a ulica wąska.

Gdzie jest policja? Co za idiota z GLS jeździ systematycznie pod prąd? Co na to firma GLS! Czy redakcja moze zapytac firmę GLS o komentarz? Co z tym zrobią?

Sukces!
Weszły w życie nowe przepisy unijne – Prawo komunikacji elektronicznej. Wszystkie urządzenia mają mieć takie samo gniazdo ładowania USB-C.
Sukces!
Sukces na miarę dziurki do telefonu!
Sukces!
Klękajcie narody!

Odnośnie wpisu numer: 46450

Dzieje się to, że obecna derektorka postawiła szkołę z kolan. Brak mobingu, rozwijanie zdolnej młodzierzy z pomocą stypendiów. Brak szykan odmiennych uczniów np. narodowość.
No ale gdy ma się ból dupy i nie wypaliło stanowisko na wsi to co można napisać...
Obecny Burmistrz ma dużo roboty i chyba nie ma ochoty na dziecinne gierki, a donoszenie do kuratorium to może w kuratorim się znudzić.
Trzeba było spytać poprzedniego burmistrza dlaczego ze szkoły odeszli nauczyciele doceniani przez uczniów.

Coraz częściej zadaję sobie pytanie: Jak mogło do tego dojść? Polska, która w ostatnich latach rosła w siłę - zarówno gospodarczą jak i militarną - w której wszystkim żyło się coraz lepiej; nagle przeistoczyła się w kraj niczym z Ameryki Południowej.

Rząd Tuska i jego poplecznicy celowo rozkładają Polskę na łopatki. Przejęli siłą i bezprawnie instytucje państwa oraz większość mediów.

Spółki państwowe obsadzili swoimi niekompetentnymi ludźmi po uznaniu zza kaptura.

Ludzi poprzedniej władzy prawicowej stawiają przed pseudo-komisjami i przedstawiają im prokuratorskie zarzuty na zasadzie z ponurych czasów Związku Radzieckiego: "Dajcie mi człowieka, a paragraf znajdziemy".

Przeciwników politycznych przy pomocy Państwowej Komisji Wyborczej pozbawiają wszelkich dotacji i subwencji im należnych.

Wstrzymują wszelkie inwestycje zaczęte i zaplanowane przez poprzedników.

Nie uznają najważniejszych instytucji państwa takich jak Sąd Najwyższy, Trybunał Konstytucyjny, nie przestrzegają prerogatyw Prezydenta RP.

W sądach przez politykierstwo części sędziów i prokuratorów dzieje się bardzo źle. Czas oczekiwania na wyroki i orzeczenia sądowe coraz bardziej się wydłuża.

Służba zdrowia jest w opłakanym stanie. Brak jest pieniędzy na zabiegi planowe i nadwykonania. Dochodzi do tak kuriozalnych sytuacji, że w szpitalach brakuje nawet soli fizjologicznej. Likwiduje się przychodnie oraz oddziały szpitalne np. porodówki. Szczególnie dotyczy to szpitali powiatowych jak w Iławie, Nowym Mieście czy Ostródzie.

Upadają zakłady pracy z kapitałem polskim, a kapitał zagraniczny ucieka coraz szybciej przed nieobliczalnym rządem. Niepewność gospodarcza, wysokie koszty produkcji powodują, że przedsiębiorcy przenoszą produkcję do innych krajów.

Przedsiębiorcy, którzy pozostają w kraju z uwagi na wysokie koszty energii zmuszeni są do podnoszenia cen swoich produktów, co przekłada się na wzrost cen podstawowych produktów.

Ludzie biednieją i są przerażeni nagłym wzrostem cen, rachunków i opłat. Mamy więc powrót do rządów Tuska (2007-15), kiedy ledwo wiązano koniec z końcem i żyło się od pierwszego do pierwszego.

Emeryci i ludzie o niskich dochodach już odczuwają skutki podwyżek.

Najbardziej cieszą się parabanki i wszelkiej maści windykatorzy, którzy już uaktywniają się w przestrzeni publicznej.

Zadam pytanie każdemu. Czy my 15 października 2023 roku dobrze postawiliśmy krzyżyk na właściwych ludzi?

W Berlinie nasilają się gwałty w komunikacji zbiorowej, a najbardziej – w metrze. Jednakże politycy rządzącej Niemcami lewicy wpadli na pomysł jak sobie z tym poradzić. Niestety nie są to surowe kary czy deportacje dla sprawców.

Jak informują dziennikarze z Berliner-Zeitung, policja w ubiegłym 2023 roku tylko w metrze rejestrowała nawet 20 gwałtów tygodniowo!

W odpowiedzi na rosnącą liczbę przestępstw seksualnych w berlińskim transporcie publicznym, Partia Zielonych zaproponowała wprowadzenie osobnych wagonów metra przeznaczonych wyłącznie dla kobiet.

W Polsce rząd Tuska podpisał unijny pakt migracyjny i pelną parą buduje centra migracyjne we wszystkich miastach wojewódzkich.

Odnośnie wpisu numer: 46450

Niech ten Rodzic bardziej precyzuje co chce napisać a może ma problem z wychowaniem swojego dziecka.
Pytanie: Co tam takiego się dzieje? Pewnie nic innego jak w każdej jednej szkole podstawowej.
A że dzieci i młodzież dokazują? No cóż, może czas najwyższy skierować pytanie do rodziców: "Dlaczego dzieci nie są wychowane w domu?" Ta rola należy do rodziców.
Takie wpisy zamulają forum. Moderatorowi gratuluję.

Kolejne podwyżki za śmieci to kasa dla zarządu związku gmin oraz właścicieli prwatnych firm wykonawczych!
Prześledzcie dokładnie kto zasiada w zarządzie Związku Gmin Regionu Ostródzko-Iławskiego "Czyste Środowisko"!
[...] Wszystko jasne [...]???!!!
Płacz i płać!!!
To wasza wina, bo tak wybieracie władze samorządów lokalnych!!! [...]

Związek Gmin Regionu Ostródzko-Iławskiego „Czyste Środowisko” z siedzibą w Ostródzie.
Członkami związku są gminy leżące na terenie 5. powiatów – elbląskiego, iławskiego, nowomiejskiego, olsztyńskiego i ostródzkiego – reprezentowane przez swoich burmistrzów lub wójtów:

01) Gmina Dąbrówno
02) Gmina Godkowo
03) Gmina Grunwald
04) Miasto Iława
05) Gmina Iława
06) Gmina Jonkowo
07) Gmina Kurzętnik
08) Gmina Lubawa
09) Gmina Łukta
10) Gmina Olsztynek
11) Miasto Ostróda
12) Gmina Ostróda
13) Gmina Małdyty
14) Gmina Miłakowo
15) Gmina Miłomłyn
16) Gmina Morąg
17) Gmina Nowe Miasto Lubawskie
18) Miasto Nowe Miasto Lubawskie
19) Gmina Zalewo

Skład zarządu związku gmin (kadencja 2024-29):
– Bogusław Fijas – przewodniczący zarządu
– Przemysław Perraud – wiceprzewodniczący zarządu
– Tomasz Waruszewski – członek zarządu
– Krzysztof Harmaciński – członek zarządu
– Robert Waraksa – członek zarządu
– Rafał Dąbrowski – członek zarządu
– Tomasz Orłowski – członek zarządu

W posiedzeniach zarządu związku gmin biorą udział również:
– Jan Kacprzyk – przewodniczący zgromadzenia związku
– Monika Stępniewska – radca prawny związku
– Leszek Rochowicz – prezes spółki ZUOK RUDNO
– Anna Wiktorowicz - inspektor

Odnośnie wpisu numer: 46411

[...] Polaków tak wyszkolono tymi lewackimi naukami, że dziś wystarczy żeby tylko wóda i kiełbasa były pod dostatkiem, a historia i przyszłość jest im obojętna.

Panie burmistrzu!
Czy Pan panuje nad tym co się dzieje w Szkole Podstawowej w Suszu?
Bo nam rece opadają.

Nominalnie takich wpisów nie publikujemy, bo wręcz przerażają swoją niezbornością i tworzą swym bełkotem tylko zamulenie Forum, ale akurat ten niech posłuży jak kurs pierwszej opieki psychologicznej.

* * *

Panie burmistrzu!
[Który burmistrzu? Konkretnie! Personalnie! Bo wielu ich jest.]

Czy Pan panuje nad tym co się dzieje w Szkole Podstawowej w Suszu?
[Ale co się dzieje w Szkole Podstawowej w Suszu? Konkretnie!]

Bo nam rece opadają.
[A konkretnie: z jakiego powodu?]

Czy parkowanie w miejscu publicznym, nieprzeznaczonym do handlu, autem wystawionym do sprzedaży - jest legalne?
Jeżeli nie, to dlaczego na parkingach miejskich bezkarnie uprawiany jest ten proceder?
Mamy wszędzie za mało miejsc parkingowych, a taki cwaniaczek zajmuje sobie parking autkiem tygodniami albo dłużej, bo sprowadził klepanego rzęcha zza granicy.
Na nielegalny handel jest chyba paragraf w KK? Gdzie takie coś zgłosić?

Podaj konkretny przykład.
Zrób fotki i wyczerpująco opisz sytuację: co, kto, gdzie, kiedy.
Najlepiej podeślij e-mailem: redakcja@kurier-ilawski.pl

Czy naprawdę chcemy takiej Polski, w której z jednej strony rząd zamyka oddziały porodowe w szpitalach powiatowych, pod każdym względem utrudniając spokojny poród kobietom, a z drugiej – ułatwia aborcję, czyli rzeź niewiniątek...?
Niewinne dzieci to nasz najdroższy skarb narodowy, który musimy chronić za wszelką cenę!

Rządowa spółka kolejowa „InterCity” ogłosiła największy przetarg w swojej historii, ale tak skonstruowała kryteria przetargu, że polskie firmy odpadają z przyczyn formalnych.
Warunki przetargu na 42 zestawy piętrowych elektrycznych pociągów za ogromną kwotę aż 17 miliardów zł wykluczają polskich producentów, jak Pesa, Newag, Cegielski.
Kwalifikują się za to zagraniczne, np. niemiecki Stadler, Siemens czy też Alstom. To taki kolejny tylko „przypadek”.

Odnośnie wpisu numer: 46427

Myślę Panie Piotrze (dzięki za wypowiedź), że powody dla których ludzie obecnie coraz częściej unikają publicznych wypowiedzi, są złożone i związane z różnymi czynnikami społecznymi, politycznymi i technologicznymi. Oto kilka kluczowych powodów.

Współczesna kultura internetu sprzyja szybkiemu i często negatywnemu ocenianiu wypowiedzi publicznych. Wiele osób boi się tzw. cancel culture, czyli ryzyka, że ich słowa mogą zostać wykorzystane przeciwko nim, co doprowadzi do odrzucenia społecznego lub zawodowego. W związku z tym, ludzie unikają wyrażania kontrowersyjnych, jednoznacznych opinii, obawiając się reperkusji.

Społeczeństwo jest obecnie bardzo spolaryzowane politycznie, co sprawia, że każde wypowiedzenie się na trudniejsze tematy może spotkać się z ostrą krytyką. Niektóre osoby czują, że niezależnie od tego, co powiedzą, ich słowa mogą być odebrane jako popierające jedną stronę konfliktu, co prowadzi do potencjalnych konfliktów społecznych lub rodzinnych.
Bardzo często w niektórych środowiskach brakuje przestrzeni do wymiany poglądów, które różnią się od ogólnie przyjętych. Ludzie często czują, że jeśli wyrażą niepopularną opinię, zostaną skrytykowani lub wyśmiani, co prowadzi do autocenzury. Takie zjawisko dotyczy zarówno świata realnego, jak i internetu.

W internetowych mediach społecznościowych każdy może wypowiedzieć się publicznie, co zwiększa ekspozycję na hejt i negatywne reakcje niestety. Komentarze pełne agresji i negatywnych emocji mogą skutecznie zniechęcać do zabierania głosu w dyskusjach. Takie doświadczenia wzmacniają obawy przed wypowiedzią.

Publiczne wypowiadanie się na drażliwe tematy, zwłaszcza te polityczne lub światopoglądowe, może budzić obawy o prywatność i bezpieczeństwo jak również obawa o inwigilację/przykładów przecież mamy obecnie wiele/. Z tego też powodu ludzie wolą zachować anonimowość lub nie zabierać głosu publicznie.

Z rozmów ze znajomymi, rodziną wynika, że czują, iż ich głos niewiele zmienia, co skutkuje postawą pasywności. Zamiast angażować się w publiczne dyskusje, wiele osób ogranicza się do rozmów prywatnych lub po prostu unika dyskusji. Zjawisko to nasila się, gdy nie widzą efektów angażowania się w życie publiczne lub gdy brak jest przestrzeni na konstruktywne debaty.

Widać jasno, jak wiele osób odczuwa, że przestrzeń publiczna, a zwłaszcza media społecznościowe, nie sprzyjają już konstruktywnym rozmowom. Wzrasta natomiast liczba krótkich, często uproszczonych i skrajnych opinii, które zamiast prowadzić do dialogu, wzmagają polaryzację.

I tak sobie myślę, że w obliczu tych wszystkich czynników wielu ludzi wybiera milczenie lub dyskusje tylko w wąskich, zaufanych kręgach. Wynika to nie tylko z obaw przed reakcją innych, ale także z poczucia bezsilności oraz braku zaufania do przestrzeni publicznej jako miejsca do konstruktywnego dialogu.