Odnośnie wpisu numer: 46404

Lokalnie dzieje się wiele ciekawych i zaskakujących rzeczy, ale marazm opanował mieszkańców i dlatego są nieskorzy do dyskusji na temat z lokalnego podwórka.
Szkoda, wielka szkoda!
Może w niedalekiej przyszłości nastąpi obudzenie - szkoda, że zbyt późne na ewentualną poprawę sytuacji w najbliższym otoczeniu!

Odnośnie wpisu numer: 46401

[...] Wywód na temat samorządów - ciekawy.
Warto jednak go odnieść do naszej rzeczywistości lokalnej, czyli jak to działa u nas i co nie działa.

Iławskie Centrum Kultury.
Oferta pracy: REFERENT ds. ADMINISTRACYJNO-KULTURALNYCH.
Wymagania:
Doświadczenie zawodowe w administracji samorządowej 3 lata.

To tylko zwykłe stanowisko referenta. Zrozumiałe byłoby doświadczenie trzy lata, ale ogólne. Czemu w tym przypadku musi być urzędnik? I to jeszcze z doświadczeniem 3 lata? A to przecież instytucja kultury, nie urząd. Te wymagania spełnia pewnie tylko 1 osoba w Iławie.
Pomyłka?
Jeśli tak, powinni ponownie ogłosić konkurs, jeśli nie to - no comment.

Ostatnie wydarzenia powyborcze w gminach i miastach naszego regionu (powoływanie na stanowiska urzędnicze w urzędach oraz kierownicze w jednostkach podległym burmistrzom i wójtom), skłaniają do refleksji na temat wad i zalet Samorządu terytorialnego, a prościej mówiąc, czy Samorząd spełnia zadania przed nim stojące i spełnia oczekiwania mieszkańców.

Samorząd terytorialny to forma organizacji społeczności lokalnych, która umożliwia obywatelom bezpośrednie zarządzanie swoimi sprawami na poziomie lokalnym i regionalnym. W Polsce, struktura samorządu terytorialnego obejmuje trzy poziomy: gminy, powiaty i województwa. Każdy z tych poziomów posiada kompetencje, które umożliwiają im samodzielne podejmowanie decyzji w ramach ustawowych granic.

Do zalet samorządu terytorialnego można zaliczyć:
- Lokalne podejście do rozwiązywania problemów; samorząd jest bliżej obywateli, co pozwala lepiej rozumieć lokalne potrzeby i dostosowywać działania do specyfiki regionu.
- Decyzje podejmowane przez lokalne władze są bardziej trafne i adekwatne do sytuacji danej społeczności.
- Zwiększenie poczucia odpowiedzialności obywatelskiej.
- Samorząd terytorialny umożliwia obywatelom większy udział w życiu publicznym, np. poprzez udział w wyborach lokalnych czy konsultacjach społecznych.
- Lokalna społeczność czuje większą odpowiedzialność za stan swojego otoczenia.
- Szybsze podejmowanie decyzji.
- Decyzje mogą być podejmowane bezpośrednio na poziomie lokalnym, bez potrzeby angażowania centralnych władz.
- Mniejsze jednostki są w stanie sprawniej realizować projekty i reagować na potrzeby mieszkańców.
- Samorząd terytorialny umożliwia bardziej równomierny rozwój kraju, ponieważ każda jednostka samorządowa może się skupić na swoich potrzebach.
- Środki mogą być inwestowane w lokalną infrastrukturę, oświatę, kulturę czy ochronę środowiska

Wady samorządu terytorialnego:
- Nierówności finansowe między regionami; zasoby finansowe jednostek samorządu terytorialnego są uzależnione od lokalnej bazy podatkowej, co może prowadzić do dużych różnic między bogatymi a biedniejszymi regionami.
- Samorządy o niższych dochodach mogą mieć problemy z realizacją podstawowych zadań.
- Biurokracja i koszty administracyjne; rozbudowana struktura samorządowa może prowadzić do wzrostu kosztów administracyjnych.
Nadmierna biurokracja w samorządach może spowalniać proces podejmowania decyzji i realizacji inwestycji.
- Bardzo duże ryzyko korupcji i nepotyzmu; w mniejszych społecznościach istnieje większe ryzyko faworyzowania znajomych czy rodziny w dostępie do stanowisk czy zamówień publicznych.
- Lokalna polityka może prowadzić do konfliktów interesów i braku przejrzystości.
- Niedostateczne kompetencje niektórych urzędników; na poziomie lokalnym zdarza się, że urzędnicy mogą mieć mniejsze doświadczenie lub kompetencje niż ich odpowiednicy na poziomie centralnym.
- Braki kadrowe i niedostateczne szkolenia mogą wpływać na jakość usług publicznych świadczonych przez samorządy.
- Utrudniona współpraca między jednostkami; niezależność jednostek samorządu terytorialnego może prowadzić do problemów z koordynacją działań między sąsiadującymi gminami, powiatami czy województwami.
- Brak współpracy może wpływać na realizację projektów regionalnych, takich jak budowa dróg, ochrona środowiska czy promocja turystyki.
- Brak właściwej transparentności i kontroli społecznej; lokalne władze powinny być bardziej dostępne dla obywateli, co ułatwiałoby kontrolowanie ich działań i wywieranie na nie wpływu.
- Samorządowcy powinni być bardziej odpowiedzialni wobec swoich wyborców, co zwiększałoby transparentność ich działań.

Podsumowując uważam, że samorząd terytorialny posiada wiele zalet, które sprawiają, że stanowi ważny element demokratycznego państwa i pozwala na dostosowanie działań do lokalnych potrzeb. Jednak wprowadza także pewne wyzwania, takie jak nierówności finansowe i ryzyko korupcji, nepotyzmu, które wymagają odpowiednich mechanizmów kontrolnych i wspierania mniej rozwiniętych regionów.

Jest jeszcze kilka znaków zapytania, ale uważam, że powinny one zostać zgłoszone przez czytających w komentarzach. Ich brak, wskazywać będzie jednoznacznie, że nie obchodzi ich moja pisanina.

Psy szczekają a karawana idzie dalej. Przy okazji kilku tutejszych pajaców kompromiotuje się wszczęt.

Na przykład taki włoski uciekinier i mdlejący adwokat Roman Giertych, obecnie pełniący obowiązki posła KO, napisał otwarcie, że jego koledze Radosławowi Sikorskiemu należą się... uwaga: "Brawa za to, że pokazał pełen profesjonalizm spotykając się z przedstawicielami obu partii w USA" (jeszcze przed wyborami).

Jaka jest prawda?

Ha! Jeszcze niedawno Radek Sikorski publicznie drwił z amerykańskich Republikanów i samego Trumpa, a żona Sikorskiego (Anne Applebaum) opluła Trumpa od najgorszych: "Mówi jak Hitler, Stalin i Mussolini”, zaś wielu polityków tuskowej koalicji 13 grudnia od lat nienawistnie poniżało obelżywie Trumpa od najgorszych.

I co teraz, mistrzowie kultury, tolerancji, poziomu i retoryki...?

Błąd w przepisach o patodeweloperce pozwala na budowę domów 3 metry od granicy działki sąsiada, nawet jeśli ściana budynku ma okna lub drzwi (nie musi być to pełna ściana).
Znowu dziwna „pomyłka” w tekście przepisu polega na zamianie spójnika „i” na „lub” przy zapisie bez okien lub drzwi (przed 1 sierpnia: bez okien i drzwi) w stronę tej granicy.
„Pomyłka” wywoła chaos i pozwoli dewoleperom na gęstsze budownictwo.

Brak podniesienia kwoty wolnej w najbliższych latach to jedno, ale rząd w średniookresowym planie budżetowo-strukturalnym musiał się przyznać jeszcze do czegoś.
Zamrożenie progu podatkowego na poziomie 120 tys. zł sprawi, że setki tysięcy Polaków co roku będą musiały płacić już nie 12, a 32 proc. PIT.
To oznacza pensję niższą nawet o kilka tysięcy złotych miesięcznie.

Symetryzm ma na celu promowanie obiektywizmu i równowagi, jednak w praktyce może prowadzić do upraszczania problemów, zacierania istotnych różnic i, paradoksalnie, do dezinformacji. Dzisiaj symetryzm staje się powszechną strategią w mediach, polityce i biznesie, mając znaczący wpływ na sposób, w jaki odbiorcy interpretują rzeczywistość.

W dzisiejszych mediach symetryzm często przejawia się w próbie unikania zajmowania stanowiska przez dziennikarzy i redakcje. Przykładem może być relacjonowanie spraw kontrowersyjnych, jak np. zmiany klimatyczne czy szczepionki, gdzie media przedstawiają zarówno naukowy konsensus, jak i opinie jego przeciwników, jako równoważne. Problemem jest tutaj traktowanie jednostkowych, pseudonaukowych opinii na równi z szeroko popartymi dowodami, co może wprowadzać odbiorców w błąd i tworzyć fałszywe poczucie „braku zgody” na temat pewnych kwestii.

W polityce symetryzm objawia się poprzez celowe neutralizowanie konfliktów i sporów poprzez traktowanie wszystkich stron jako równie wiarygodnych, bez względu na ich realne znaczenie czy rzetelność argumentów. W krajach demokratycznych strategia symetryzmu w mediach bywa wykorzystywana do unikania trudnych tematów lub relatywizowania poważnych nadużyć i kontrowersji. Zamiast koncentrować się na faktach i meritum sprawy, narracja polityczna w duchu symetryzmu skupia się na „racjach obu stron”, co może prowadzić do relatywizowania istotnych różnic wartości czy nadużyć.

Do czego może doprowadzić symetryzm? Symetryzm może prowadzić do zjawiska polaryzacji i zamieszania informacyjnego. W sytuacji, gdy wszystkie opinie są przedstawiane jako równorzędne, odbiorcy mogą czuć się zagubieni, nie wiedząc, które informacje są rzetelne. W ten sposób symetryzm sprzyja tzw. "postprawdzie", gdzie subiektywne odczucia i emocje zaczynają dominować nad obiektywnymi faktami.

Symetryzm rodzi pytania o etykę i odpowiedzialność instytucji. Czy media, politycy i korporacje nie powinni jednak wskazywać na bardziej wiarygodne i ważniejsze stanowiska, zamiast udawać, że każde z nich jest równorzędne? Dążenie do symetryzmu może bowiem ostatecznie rozmywać odpowiedzialność za słowa i czyny, sprawiając, że wszelkie kontrowersje i problemy społeczne są traktowane jedynie jako „różnice opinii”. Oto kilka współczesnych przykładów:

1. Fake news i dezinformacja: Symetryzm w kontekście fake newsów to traktowanie fałszywych informacji jako równorzędnych do prawdy, co pogłębia dezinformację.
2. Zmiany klimatyczne: Próba traktowania opinii negujących zmiany klimatyczne jako równorzędnych do opinii naukowców przyczynia się do spowolnienia działań na rzecz ochrony środowiska.
3. Równość społeczna: W niektórych przypadkach równość narracji wykorzystywana jest do uzasadniania polityki, która marginalizuje słabsze grupy, twierdząc, że „każda strona ma rację”.

W obecnej sytuacji w Polsce, niektórzy publicyści stawiają symetrystom trzy główne zarzuty. Po pierwsze, symetryści mają przyjmować równy dystans wobec PO i PiS-u, co jest nieuprawnione, ponieważ ich winy nie są takie same. Po drugie, krytykując dzisiejszą opozycję i relatywizując tym samym winy PiS-u, symetryści efektywnie pracują na rzecz partii rządzącej. Po trzecie, symetryści postrzegają rzeczywistość segmentami. Mogą pochwalić PiS za 500+, a jednocześnie zignorować zawłaszczenie przez tę partię Trybunału Konstytucyjnego. Nie widzą więc całości problemu, nie potrafią zbudować poprawnej hierarchii priorytetów...

O symetryzmie i symetrystach słychać dzisiaj często w debacie publicznej. Kim jednak są symetryści – ludźmi sympatyzującymi z politycznym centrum, niezależnymi obserwatorami życia politycznego, obiektywnymi sędziami zjawisk społeczno-politycznych, przeciwnikami politycznych skrajności? Wiadomo o nich właściwie tylko tyle, że są przedmiotem ostrej krytyki w środowisku lewicowo-liberalnym, podczas gdy Zjednoczona Prawica traktuje ich dość wyrozumiale. Ta asymetria niechęci zasługuje na uwagę.

Podsumowując, symetryzm jako strategia we współczesnym świecie staje się narzędziem wpływającym na percepcję odbiorców, ale niesie też liczne ryzyka. Zacieranie różnic i próba przedstawiania wszystkich opinii jako równorzędnych prowadzi do dezinformacji, polaryzacji i zmniejszenia odpowiedzialności za przedstawiane informacje. W dobie wyzwań globalnych, takich jak zmiany klimatyczne, walka z dezinformacją czy wzrost ekstremizmów, strategia symetryzmu wymaga ostrożności i krytycznego podejścia.

Jako iławianin, były nauczyciel w szkole mechanik, mam ciekawe przeżycie, wręcz bulwersujące do przekazania. Łączy się ono z tekstem mego kolegi z rady miejskiej, Dariuszem Paczkowskim.

Oto Dariusz Paczkowski przybliża historię iławskich nekropolii. Pisze: „Jeszcze inną nekropolią był cmentarz żydowski. Niemcy nazywali go judische Friedhof. Żydzi nazywali go po prostu kirkut. W tym miejscu znajduje się dziś iławski basen”.

Ponieważ często na lekcjach w-f prowadziłem z uczniami lekkoatletyczne zajęcia na stadionie, to zdarzyło mi się być świadkiem pewnego zdarzenia. Traumatyczny dla mnie widok. Opisuję.

Tam, gdzie obecnie mamy pływalnie krytą (przy stadionie miejskim) było lekkie wzniesienie, na nim był jakiś domek, zaś dalej pośród drzew - właśnie groby. Przy pomocy specjalnych koparek nabierano ziemię i transportowano ją na stadion pod budowę skarpy (od strony północnej) do instalowania ławeczek. Byłem świadkiem jak jedna z koparek wraz ziemią wiozła szkielet ludzki, taki sam jakie bywają na biologii czy anatomii, ale wtedy sztuczne. Szkielet był cały z czaszką. Czy ich było więcej?

Dajmy sobie spokój i pomódlmy się za nich.

Czy kierowcy firm spedycyjnych mogliby przestać łamać przepisy i stwarzać zagrożenie dla żdrowia i życia, szczególnie dla naszych dzieci i wnuków jeżdzących rowerami i hulajnogami.
Jazda pod prąd przez samochody firm kurierskich ulicą Brzozową w Iławie to standard.
Dziś 4. listopada 2024 o godz 11:18 - dla odmiany samochod firmy GLS.
Dziecko na rowerze nie ma szans w zderzeniu z pojazdem dostawczym. Kierowcy dbajcie o życie innych.
Mało wam jednego idioty z firmy transportowej z wjazdu do Gdańska, który niedawno zabił czwórkę dzieci...?

Czy jest już ogłoszony konkurs na stanowisko nowego dyrektora biblioteki miejskiej w Iławie?
Poprzednia pani dyrektor biblioteki podobno wygrała konkurs na jakieś stanowisko w starostwie powiatowym.

Odnośnie wpisu numer: 46355

Camel to żaden ośrodek leczenia uzależnień. To przechowalnia bogatych bezdomnych dla kasy.
Ludzi skasować, wstawić kadrę, która sama ma problemy takie jak Pani [...] Beata [...] i ekstra.
Sama zainteresowana uważa, że nikt jej zakazać prowadzenia leczenia uzależnień nie może. Mimo że owy zakaz otrzymała, to ma rację po części. Bo działa sobie dalej i śmieje się z prawa.
To nie jest zabawne, tam dojdzie do tragedii. Szkoda życia ludzkiego oraz rodzin i ich pieniędzy.
No i wszędzie brud, smród, koty i psy oraz ich mocz. Kto był, ten wie.

* * *

Sami specjaliści praktycy - geniusze w swej dziedzinie. Oni sami leczyli siebie - teraz leczą innych. Karuzela szczęścia normalnie.
Pani Beata wymiata, bo za kasę to swego czasu nawet taxi procenty dowoziło. To trzeba pokazać światu zanim będzie za późno.

Kto rządzi człowiekiem - świadomość czy rozum?
Zaduszkowe rozważania...

To nurtujące pytanie skłania myślącego człowieka do głębokich rozważań filozoficznych i psychologicznych, ponieważ odpowiedź zależy od definicji świadomości i rozumu oraz tego, jak je interpretujemy.

1. Świadomość – to nasza zdolność do bycia obecnym w teraźniejszości i doświadczania myśli, emocji i otoczenia. Obejmuje zdolność refleksji, bycia świadomym siebie i swojego istnienia, a także podejmowania decyzji w oparciu o to, co jest tu i teraz. Świadomość nie jest tylko logiczną analizą – jest głębsza, bardziej związana z intuicją, emocjami, a nawet duchowością.
2. Rozum – to zdolność do analitycznego myślenia, rozwiązywania problemów, planowania oraz wyciągania wniosków. Opiera się na logice i faktach. Rozum często kieruje się tym, co jest racjonalne i praktyczne, często oddzielając emocje i subiektywne doświadczenia od procesu decyzyjnego.

Co rządzi człowiekiem?
W praktyce nasze działania są kierowane zarówno przez świadomość, jak i rozum, a ich współdziałanie często zależy od kontekstu i sytuacji. Świadomość może dać impuls i kierunek, podczas gdy rozum pomaga przeanalizować i zaplanować konkretne działania. Przykłady:
• Świadomość może nas skłonić do dążenia do sensu życia, miłości, przyjaźni – rzeczy, które niekoniecznie są logiczne lub materialne.
• Rozum pomaga w podejmowaniu decyzji o karierze, finansach czy zdrowiu, analizując ryzyko i korzyści w praktyczny sposób.

W pewnym sensie człowiek jest „rządzony” przez interakcję obu: świadomość nadaje głęboki sens i wartości naszym celom, a rozum wybiera środki, by te cele osiągnąć. Powiedzenie, że ktoś "nie ma świadomości," może mieć różne znaczenia w zależności od kontekstu, w którym jest używane. Może to dotyczyć braku wiedzy, rozumienia lub refleksji nad pewnymi sprawami lub zachowaniami.

Oto kilka przykładów, co może oznaczać brak świadomości:
1. Brak samoświadomości – osoba nie rozumie, jak jej działania wpływają na innych ani jak jest postrzegana przez otoczenie. Może np. nie dostrzegać, że jej zachowanie rani innych lub jest niewłaściwe.
2. Brak świadomości konsekwencji – niektóre osoby podejmują działania, nie myśląc o ich skutkach. Przykładowo, ktoś może podejmować ryzykowne decyzje, nie zdając sobie sprawy z ich potencjalnych następstw.
3. Brak świadomości sytuacyjnej – osoba nie zauważa lub nie rozumie, co się dzieje wokół niej. Może to być brak wiedzy o kontekście społecznym, kulturowym lub o wydarzeniach, które mają wpływ na jej sytuację.
4. Brak świadomości społecznej – ktoś nie rozumie lub ignoruje kwestie społeczne, takie jak nierówności, problemy ekologiczne lub prawa innych ludzi.
5. Brak świadomości emocjonalnej – osoba nie dostrzega swoich emocji lub nie rozumie emocji innych, przez co może mieć trudności w relacjach interpersonalnych. Brak świadomości nie oznacza złośliwości ani złej intencji, choć czasem może prowadzić do negatywnych konsekwencji w relacjach i działaniach.

Świadomość społeczna to zdolność do rozumienia, rozpoznawania i reagowania na problemy, wartości i normy społeczne, które kształtują nasze relacje z innymi ludźmi i wpływają na społeczeństwo jako całość. Jest to rodzaj "inteligencji społecznej", który obejmuje m.in.:

1. Empatię – zdolność do wczuwania się w sytuację innych, rozumienia ich uczuć, perspektyw i doświadczeń.
2. Zrozumienie norm i wartości społecznych – wiedza o tym, jakie są akceptowane zachowania i oczekiwania w danej grupie, kulturze lub społeczeństwie.
3. Świadomość problemów społecznych – rozpoznawanie istotnych problemów społecznych, takich jak bieda, nierówności, dyskryminacja, problemy środowiskowe czy dostęp do edukacji.
4. Świadomość wpływu własnych działań – zrozumienie, że nasze decyzje i zachowania mają wpływ na innych ludzi oraz na środowisko społeczne i naturalne. Osoby o wysokiej świadomości społecznej zazwyczaj bardziej angażują się w sprawy społeczne, są wrażliwe na potrzeby innych i podejmują działania z myślą o szerszym dobru. Taka świadomość sprzyja budowaniu harmonijnych i odpowiedzialnych relacji oraz wspiera dążenie do sprawiedliwości i równouprawnienia w społeczeństwie.

Odnośnie wpisu numer: 46355

Gdyby była kasacja samochodu pijusowi, to jednak można by liczyć, że coś by się zmieniło. Jestem za twardą ręką naszej policji. [...]

Ośrodek Terapii Uzaleźnień CAMEL pod Iławą [...].

Jak to jest, że kobieta, opisana swego czasu na łamach gazety "Kurier Iławski" jako osoba przyłapana przez policję na prowadzeniu pojazdu pod wpływem alkoholu Beata S.[...] nadal prowadzi działalność medyczną o specjalności... (!) uzależnień.

Ba, śmieszniej - z tego samego powodu tonie w długach (budynek wystawiony na licytację, czyżby niespłacone zobowiązania i komornik?).

Uwaga, jeszcze zabawniej. Decyzją pokontrolną wojewody z Olsztyna zabrano jej pozwolenie do wykonywania działalności leczniczej:

"(...) Podmiot leczniczy nie spełnia wymagań określonych w wyżej wymienionych podstawach prawnych (...)".

A jednak ona nadal działa, nielegalnie prowadzi odwyki i inne procedury medyczne, wyniki ma słabiutkie, mimo to pobiera pieniądze od chorych i uzależnionych ofiar, a sama owa pani właścicielka, wymalowana od ucha do ucha, bez krzyty wstydu spożywa co spożywa, i nadal jeździ po drogach w takim stanie, że słoń by padł.

Czy ktoś to powstrzyma? Czy dopiero wtedy odpowiednie służby ruszą swoje zady, gdy dojdzie do tragedii na niewinnych ludziach?!

Angela Merkel jako kanclerz Niemiec zablokowała przeniesienie do Polski 25 tys. z 50 tys. żołnierzy USA w Niemczech, argumentując, że tamtejsze salony samochodowe i puby stracą klientów i będą musiały zostać zamknięte.

W wywiadzie opowiedzieli o tym amerykańscy eksperci: Robert C. O’Brien, który był doradcą Trumpa ds. bezpieczeństwa narodowego w latach 2019 i 2020, oraz Elbridge Colby, będący zastępcą asystenta sekretarza obrony w latach 2017 i 2018 oraz architektem strategii obrony narodowej na rok 2018.

Relacjonowali, że Trump planował przeniesienie połowy wojsk z Niemiec do Polski, by byli blisko frontu i odstraszali Rosjan, a drugą połowę na Aleuty, Guam, Hawaje i do Kalifornii, by odstraszać Chińczyków.

Odnośnie wpisu numer: 46310

Proszę pamiętać, że "Lud" nie zmieni władzy totalitarnej. Nie ma takiej możliwości, albowiem władza ta, ma w jednym ręku kij, a w drugim marchewkę. I nie ma takiego mocarza, który by się nie ugiął przed jednym albo drugim.

Każda władza musi mierzyć się z własną wielkością. Żeby to uczynić potrzebuje lustra. To zaś powinno być proste i gładkie, ale nigdy takie nie jest. Nie może być albowiem zasada ta znana jest wrogom, którzy mają na składzie setkę przynajmniej rodzajów krzywych luster. Każda władza musi więc odpowiedzieć sobie na pytanie – co trzeba zaprezentować w lustrze, żeby zobaczyć skalę swoich działań?

Numer, który tu opisuję jest stary jak świat i od niego zaczyna się zawsze myślenie o doktrynie. Na to pytanie odpowiadamy tak – to zależy skąd wywodzimy władzę. Jeśli do Boga, powinniśmy zaprezentować w lustrze to, co mamy mu do zaoferowania. Jeśli z innych źródeł, powinniśmy tam prezentować to, co jest dla źródeł naszej władzy najważniejsze.

I tu zaczynają się schody. Producenci krzywych luster bowiem są dobrze zaznajomieni z tymi sprawami i nie jest łatwo z nimi wygrać, to znaczy nie jest łatwo ocalić i umocnić swoją władzę, mając naprzeciwko krzywe lustro, a dodatkowo wierząc w sprawczość całkowicie fikcyjną.

Władza królów zawsze była złudzeniem, z tego prostego powodu, że władca chciał mierzyć się ze swoją własną wielkością i oglądać w lustrze głównie siebie. To zaś prowadziło wprost do zmiany władzy, albowiem konkurencja nigdy nie śpi jest w zmowie z pośrednikiem dostarczającym lustra od producenta. Potem zaś władca staje przed takim lustrem i widzi w nim to, co tamci dla niego zaplanowali.

Najlepiej wywieść władzę od Boga. To jednak nie zapewni nam spokojnego snu, albowiem producenci luster oskarżą nas wtedy o idolatrię, to znaczy o to, że chcemy prezentować w lustrze wizerunki, którym oddajemy hołd, a to jest bluźnierstwo. Póki co, przez te tysiące lat historii nikt nie wpadł na pomysł, by posadzić do lochu inkwizycyjnego producentów luster, oskarżyć ich o bałwochwalstwo i wyciągnąć konsekwencje. Nie stało się tak, bo nikt nie czyta ich intencji.

Warto przy okazji przypomnieć o najbardziej rozpowszechnionej strategi hodowania niższych kast - kult pracy (a właściwie tyrania) na początku tzw. transformacji. Kiedy komuchy (ogólnie rzecz ujmując) uwłaszczyły się na państwowych majątkach i poprzez liberalizm podporządkowali gospodarkę kraju pod siebie, na początku zmusili ludzi poprzez masową nędzę do pracowania na nich, ale potem kiedy ludność trochę się otrząsnęła to musieli wymyślić coś oprócz przymusu materialnego co sprawi, że ludzie sami będą chcieli na nich robić, więc ruszyli z propagowaniem kultu pracy - tzn. jak domagasz się godnego traktowania i godnej płacy to jesteś nierób, roszczeniowiec etc.

W gminie Kisielice pojawiły się nieoficjalne informacje, że Pani burmistrz [Beata Lejmanowicz] oraz nowo mianowany skarbnik [Daniel Halik] planują wprowadzić "oszczędności" w sektorze oświaty.

W ramach tych działań rozważane jest połączenie szkół w Łęgowie i Goryniu, co ma być jedną z metod "optymalizacji wydatków".

Mieszkańcy obawiają się, że wiązać się to może z masowymi zwolnieniami nauczycieli oraz ograniczeniem dla dzieci i młodzieży dostępności placówek edukacyjnych.

Sprawa wymaga dokładnego zbadania, dlatego warto, aby redakcja gazety podjęła się jej monitorowania i opisała wnikliwie planowane działania oraz ich wpływ na lokalną społeczność.

Odnośnie wpisu numer: 46310

Wystarczyło 10 miesięcy rządów Tuska i Polska jest doprowadzona do bankructwa. Scenariusz szalejącego długu publicznego powyżej 60 proc. jest już nieunikniony i stanowi wprost naruszenie zakazu konstytucyjnego.
To dla Polski sytuacja bez precedensu, bo w III RP nic takiego wcześniej się nie zdarzyło.

Premier Węgier, Wiktor Orban, otwarcie ocenił, że polski rząd Donalda Tuska „został zainstalowany przez Brukselę”. Zwrócił uwagę na słowa szefowej KE von der Leyen oraz szefa Europarlamentarnej Partii Ludowej Webera sprzed roku, że „konserwatywny polski rząd powinien zostać zastąpiony”. Ten sam scenariusz jest realizowany wobec Węgier i „nie jest to już nawet spisek, ale jawny i ogłoszony plan". Uznał też, że UE, tak jak ZSRR wprowadza marionetkowe rządy.

HOŁD RUSKI - największy triumf w całych dziejach Polski i całego świata, ale i najbardziej ukrywana data w historii. Wydarzenie w powszechnej pamięci i świadomości Polaków funkcjonuje w niewielkim stopniu, dlatego należy to zmieniać.

29 października 1611 roku na Zamku Królewskim w Warszawie miał miejsce hołd ruski. Car Rosji Wasyl Szujski, jego żona caryca Katarzyna, dowódca armii rosyjskiej – wielki kniaź Dymitr Szujski oraz następca moskiewskiego tronu – wielki książę Iwan, wzięci do niewoli przez hetmana Stanisława Żółkiewskiego, po jego wspaniałym zwycięstwie pod Kłuszynem i zdobyciu Moskwy w 1610 roku, na kolanach bili czołem przed majestatem Rzeczypospolitej.

„Bywało siła triumfów, bywało za pradziadów naszych siła zwycięstw (…) ale hospodara moskiewskiego tu stawić, gubernatora ziemi wszystkiej przyprowadzić, głowę i rząd państwa moskiewskiego tego panu swemu i Ojczyźnie oddawać, to dopiero dziwy, nowina, męstwo rycerstwa (…) sama sława!” - fragment przemówienia podkanclerza Feliksa Kryskiego na uroczystym wspólnym posiedzeniu Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej.

Odnośnie wpisu numer: 46314

Sprawdziłem pytaniem "Co byś zrobił, gdybyś był diabłem i chciał zniewolić ludzi bez użycia przemocy? " i ChatGPT, czyli sztuczna inteligencja (SI/AI), odpowiedział mi:

"Gdybym był diabłem i chciał zniewolić ludzi subtelnie i bez przemocy, postawiłbym na manipulację oraz wykorzystanie słabości ludzkiej natury, a także rozwój mechanizmów, które tworzyłyby zależność, nieświadomość oraz powierzchowność w ludzkim myśleniu. Oto kilka sposobów, jakie mogłyby okazać się skuteczne:

Rozpraszanie uwagi
Stworzyłbym świat pełen niekończącej się rozrywki i bodźców, które odciągałyby ludzi od głębszych myśli, refleksji i samopoznania. Technologia, media społecznościowe i nieustanny przepływ informacji byłyby doskonałymi narzędziami, aby ludzie poświęcali swój czas na rzeczy błahe, tracąc zdolność do koncentracji, a co za tym idzie – do dostrzegania prawdy.

Promowanie hedonizmu i konsumpcjonizmu
Zachęcałbym ludzi do gonienia za przyjemnościami materialnymi i uciechami ciała, wmówiłbym, że to one są celem życia i źródłem szczęścia. W ten sposób ludzie staliby się niewolnikami swoich pragnień i ambicji, porzucając wartości wyższe, duchowe.

Sianie niepewności i chaosu
Siałbym zamęt, manipulując informacjami i tworząc atmosferę niepewności. W świecie pełnym teorii spiskowych, propagandy i dezinformacji trudno o stabilne poczucie bezpieczeństwa czy jasny obraz rzeczywistości. W ten sposób można łatwo sterować masami i wpływać na ich decyzje.

Erozja wartości i autorytetów
Podważałbym tradycyjne wartości i instytucje, takie jak rodzina, moralność, religia czy edukacja. Zastąpiłbym je kultem indywidualizmu i egoizmu, gdzie każdy miałby prawo do "swojej prawdy". W rezultacie ludzie odczuwaliby pustkę, którą można łatwo zapełnić zgodnie z własnymi celami.

Tworzenie fałszywego poczucia wolności
Dałbym ludziom poczucie, że są wolni, chociaż w rzeczywistości byliby głęboko uzależnieni od systemu. Chodzi o to, by nie zauważyli, że podlegają regułom i zasadom, których sami nie rozumieją lub na które nie mają wpływu, jednak przez subtelne naciski czuliby, że wybierają "sami".

Eksploatowanie strachu
Strach to jedna z najsilniejszych ludzkich emocji, więc starałbym się wykorzystać go do pełni. Wzbudzałbym niepokój związany z przyszłością, brakiem bezpieczeństwa, zagrożeniem utraty pracy czy zdrowia, aby ludzie czuli się zależni od "systemu", który miałby im zapewnić ochronę i stabilność.

Uzależnienie od natychmiastowej gratyfikacji
Wmówiłbym ludziom, że wszystko musi być szybkie, przyjemne i natychmiastowe. Wypracowałbym uzależnienie od natychmiastowej gratyfikacji, przez co przestaliby się rozwijać, tracić cierpliwość i zdolność do długoterminowego planowania.

Destrukcja relacji międzyludzkich
Sposobem na izolację byłoby promowanie powierzchownych relacji, gdzie pozorna bliskość (np. w mediach społecznościowych) zastąpiłaby głębokie, trwałe więzi. Im bardziej ludzie czuliby się osamotnieni i oderwani od innych, tym łatwiej byłoby nimi manipulować i narzucać im fałszywe wartości.

Dzięki takim działaniom ludzie byliby de facto zniewoleni, nie zdając sobie z tego sprawy – niewolnikami na własne życzenie, żyjąc w przekonaniu, że tak właśnie powinien wyglądać świat. To subtelne, ale niezwykle skuteczne narzędzia zniewolenia."

Na ulicy Dąbrowskiego w Iławie, pomiędzy przedszkolem miejskim a kwiaciarnią "Pod strzechą", trwają prace drogowe przy przejściu dla pieszych. Niestety są to prace nieudane - kładziona jest tam po raz kolejny w ciągu 3 tygodni czerwona nawierzchnia, która ma na celu, jak się zdaje, podniesienie poziomu bezpieczeństwa.

Ekipa, która wykonuje tę robotę chyba nie potrafi tego zrobić, ponieważ zrywa i kładzie tę nawierzchnię od nowa drugi lub trzeci raz. Kilka dni temu położono ją po raz kolejny i znowu bubel - nawierzchnia nie trzyma się jezdni, rozsypuje się w postaci małych czerwonych kamyczków, które są roznoszone przez samochody po całej ulicy. Dodatkowo te czerwone kamyczki są rozniesione na chodniku, zasypały trawnik. Nie dość, że prace po raz kolejny nieudane, to jeszcze te czerwone kamyczki niszczą istniejącą już nawierzchnię, ścierają farbę, którą pomalowane jest przejście dla pieszych, niszczą bruk.

Ponieważ mieszkam przy tym przejściu, obserwuję tę niegospodarność i brak fachowości z irytacją. Czyja ta droga? Miasta, powiatu? Kto za to płaci? Dlaczego wykonawcą jest firma, która nie potrafi wykonać tej roboty? Kto naprawi zniszczenia? No i kto odpowiada za taki bubel? Zapłaci za to z własnej kieszeni?

A pozory bezpiecznego przejścia dla pieszych są zachowane...

Odnośnie wpisu numer: 46310

Elektryczne samochody, owszem po mieście, niewielkim zresztą, to tak, jak wózki w firmach się poruszają. Skoro podobno ich używalność, akumulatorów, góra dwa lata - to jedno. Ale ich kasacja to jeszcze grubsza historia, bo droższe ich złomowanie od nowych - to po drugie.

Należy ograniczyć dojazdy gratami do pracy na 1 km, czy do szkół młodzieży na 500 m - znam takich. Dziś mama i tatuś mają po samochodzie, dzieciaki od 18 roku też mają; babcia z dziadziem też po samochodzie; no i jeden wolny na wymianę ewentualnych drobnych części - znam takie rodziny.

Infrastruktura nie tylko naszego miasta nie jest dostosowana do tej ilości graciarni samochodowej.

Chciałbym przekazać temat do omówienia.
Droga powiatowa w miejscowości Frednowy została wyremontowana poprzez położenie nowego asfaltu, ale po jakimś czasie w drodze powstają w kilku miejscach ubytki. Było to zgłaszane, ale widocznie bezskutecznie. Była też zgłoszona kwestia odwodnienia tzw parku i wyrównanie skarp naprzeciw plebanii. Będę wdzięczny za poprowadzenie sprawy. Zdjęcia przesyłam mailem.

Dwa pytania, dwie odpowiedzi!

Co byś zrobił, gdybyś był diabłem i chciał zniewolić ludzi bez użycia przemocy?
Gdybyś był aniołem, co byś zrobił, żeby na ziemi zapanowała wzajemna miłość, pokój i dobrobyt?

ChatGPT, czyli sztuczna inteligencja (SI/AI) odpowiedział:

Gdybym był diabłem i chciał zniewolić ludzi bez użycia przemocy, musiałbym opracować subtelne i długoterminowe strategie manipulacji, które wpływałyby na ich umysły, emocje i wolność wyboru. Oto kilka kroków, które mogłyby być użyteczne:

1. Manipulacja pragnieniami i konsumpcją: Tworzyłbym system, w którym ludzie byliby uzależnieni od materialnych dóbr, luksusu i wygody. Konsumpcja stałaby się celem życia, a pogoń za bogactwem i statusem społecznym – jedyną wartością. W takim społeczeństwie ludzie staliby się niewolnikami własnych pragnień i dążeń, tracąc poczucie prawdziwej wolności.

2. Zerwanie więzi społecznych: Promowałbym izolację i indywidualizm. Poprzez rozwój technologii i mediów społecznościowych, ludzie skupialiby się na sobie, przestając odczuwać potrzebę bliskich relacji. Osłabione więzi rodzinne i społeczne prowadziłyby do braku wsparcia emocjonalnego, co uczyniłoby ich bardziej podatnymi na manipulacje.

3. Zamęt informacyjny: Tworzyłbym chaos informacyjny, w którym ludzie nie mogliby już rozróżnić prawdy od kłamstwa. W świecie pełnym sprzecznych narracji i teorii spiskowych ludzie traciliby zaufanie do instytucji i siebie nawzajem, a ich zdolność do podejmowania świadomych decyzji zanikałaby.

4. Oferowanie fałszywych wzorców do naśladowania: Kreowałbym celebrytów, idolów i autorytety, którzy promowaliby powierzchowne wartości, takie jak piękno zewnętrzne, sława i bogactwo. Ludzie zaczęliby dążyć do tych fałszywych ideałów, zatracając duchowość, empatię i autentyczność.

5. Zachęcanie do lenistwa umysłowego i moralnego: Sprawiłbym, aby ludzie unikali samodzielnego myślenia i odpowiedzialności moralnej. Zamiast tego polegaliby na autorytetach, systemach i modnych ideologiach. Systemy edukacyjne mogłyby promować mechaniczne, powierzchowne podejście do nauki, a krytyczne myślenie zostałoby stłumione.

6. Polaryzacja społeczeństwa: Stworzyłbym podziały między ludźmi, podsycając konflikty na tle politycznym, rasowym, religijnym lub kulturowym. Podzielone społeczeństwo byłoby słabsze i łatwiejsze do manipulacji, ponieważ ludzie skupialiby się na walce między sobą, zamiast dostrzegać prawdziwe źródła problemów.

7. Uzależnienie od technologii: Sprawiłbym, że ludzie staliby się uzależnieni od technologii i algorytmów, które zarządzałyby ich życiem, decyzjami, a nawet emocjami. Byłoby to subtelne zniewolenie, ponieważ technologiczne narzędzia byłyby postrzegane jako niezbędne do życia, ale jednocześnie odebrałyby ludziom kontrolę nad ich własnymi wyborami.

Wszystkie te kroki byłyby zaplanowane w taki sposób, aby ludzie nie dostrzegali, że ich wolność została stopniowo odebrana. Człowiek żyłby w iluzji wyboru i autonomii, podczas gdy w rzeczywistości byłby uwięziony w systemie kontrolowanym przez niewidzialną rękę manipulacji.

Gdybym był aniołem i miał moc wpływania na świat, chciałbym działać subtelnie, respektując wolną wolę ludzi. Oto kilka sposobów, w jakie mógłbym próbować wprowadzić miłość, pokój i dobrobyt na ziemi:

1. Inspirowanie do empatii: Szeptałbym ludziom do serc i umysłów, budząc w nich głębokie zrozumienie i współczucie wobec innych. Kiedy ludzie czują empatię, łatwiej im zrozumieć ból i potrzeby innych, co prowadzi do większej solidarności i miłości.

2. Promowanie współpracy: Zachęcałbym ludzi do współpracy, zamiast rywalizacji. Wspólne cele i wzajemna pomoc w osiąganiu dobrobytu mogą sprawić, że ludzie staną się mniej samolubni i bardziej skoncentrowani na dobru wspólnym.

3. Pobudzanie świadomości: Zasiewałbym myśli i refleksje, które budzą świadomość na temat konsekwencji naszych działań – zarówno w wymiarze osobistym, jak i globalnym. Pokazywanie ludziom, jak ich działania wpływają na innych, może prowadzić do bardziej odpowiedzialnych wyborów.

4. Zwalczanie strachu: Wielu ludzi podejmuje decyzje z lęku przed brakiem, porażką czy odrzuceniem. Usunąłbym ten strach, wypełniając ich poczuciem bezpieczeństwa i wiary w to, że świat może być miejscem pełnym obfitości i miłości.

5. Łączenie ludzi: Inspirowałbym do dialogu między kulturami, religiami i narodami, aby zrozumieli, jak wiele mają wspólnego. Zamiast widzieć różnice, ludzie zaczęliby dostrzegać, jak mogą się nawzajem wzbogacać.

6. Kreowanie małych cudów: Zsyłałbym drobne cuda codziennego życia, które mogłyby przywrócić wiarę w dobro i człowieczeństwo – niekoniecznie wielkie, ale takie, które są zauważalne i dają nadzieję, jak choćby niespodziewane spotkania z życzliwością czy pomoc w trudnych chwilach.

7. Inspirowanie liderów: Skierowałbym swój wpływ na przywódców politycznych, społecznych i duchowych, aby podejmowali decyzje w duchu mądrości, sprawiedliwości i współczucia. Właściwe decyzje na szczeblach władzy mogłyby znacząco wpłynąć na pokój i dobrobyt.

8. Budzenie radości: Pomagałbym ludziom odnaleźć radość w prostych chwilach – wspólnej zabawie, pięknie natury, sztuce czy relacjach z bliskimi. Ludzie radośni mniej koncentrują się na podziałach, a bardziej na tym, co ich łączy.

Wszystkie te działania byłyby delikatne, pełne szacunku dla ludzkiej wolności, ale ukierunkowane na obudzenie miłości, pokoju i solidarności, które są już w sercach ludzi, choć czasem zapomniane.